καρτεροδόντης

καρτεροδόντης, ὁ (Μ)

αυτός που έχει δυνατά δόντια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καρτερός + -δόντης (< δόντι), πρβλ. αριο-δόντης, κουτσο-δόντης].